zwierzyć

zwierzyć
{{stl_51}}{{LABEL="twpldezwierzacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zwierzać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zwierzyć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ę){{/stl_41}}{{stl_7}} anvertrauen, offenbaren;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}zwierzać się k-u{{/stl_9}}{{stl_7}} sich jemandem anvertrauen, sich vor jemandem öffnen; jemandem vertraulich erzählen;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}zwierzać się z kłopotów k-u{{/stl_9}}{{stl_7}} jemandem sein Herz ausschütten{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zwierzyć — dk VIb, zwierzyćrzę, zwierzyćrzysz, zwierz, zwierzyćrzył, zwierzyćrzony zwierzać ndk I, zwierzyćam, zwierzyćasz, zwierzyćają, zwierzyćaj, zwierzyćał, zwierzyćany «powiedzieć komuś coś w zaufaniu, wyjawić, wyznać coś poufnie» Zwierzyć komuś sekret …   Słownik języka polskiego

  • zwierzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zwierzać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwierzać — → zwierzyć …   Słownik języka polskiego

  • zwierzenie — n I 1. rzecz. od zwierzyć. 2. lm D. zwierzenierzeń «to, z czym się ktoś komuś zwierzył; poufne wyznanie» Poufne, sekretne, szczere zwierzenie. Robić zwierzenia. Namawiać, skłaniać kogoś do zwierzeń. Chętnie słuchać zwierzeń. zwierzenie się rzecz …   Słownik języka polskiego

  • otworzyć — 1. Nie mieć do kogo ust, pot. gęby otworzyć «nie ma w pobliżu nikogo, z kim można porozmawiać»: Nie było do kogo ust otworzyć. Powinowaci i znajomi byli poruszeni, zatroskani, ale trzymali się z daleka. M. Ławrynowicz, Diabeł. 2. Nie otworzyć ust …   Słownik frazeologiczny

  • otwierać — 1. Nie mieć do kogo ust, pot. gęby otworzyć «nie ma w pobliżu nikogo, z kim można porozmawiać»: Nie było do kogo ust otworzyć. Powinowaci i znajomi byli poruszeni, zatroskani, ale trzymali się z daleka. M. Ławrynowicz, Diabeł. 2. Nie otworzyć ust …   Słownik frazeologiczny

  • płakać — 1. Płakać nad rozlanym mlekiem «zamartwiać się czymś, co się już stało, czego nie można naprawić»: Zamierzasz płakać nad rozlanym mlekiem czy obejrzymy wreszcie te oferty? – zapytałem. M. Ziomecki, Lato. 2. Płakać, wypłakać się komuś w mankiet, w …   Słownik frazeologiczny

  • myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… …   Słownik języka polskiego

  • otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… …   Słownik języka polskiego

  • powierzyć — dk VIb, powierzyćrzę, powierzyćrzysz, powierzyćwierz, powierzyćrzył, powierzyćrzony powierzać ndk I, powierzyćam, powierzyćasz, powierzyćają, powierzyćaj, powierzyćał, powierzyćany 1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać… …   Słownik języka polskiego

  • serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”